آئین مستان

گیسو پریشان بر روی نیزه

تن روی خاک و سر روی نیزه

سالار زینب سالار زینب

حسرت کربلا زده شرر به عالم

آن الف قامت تو کرده چو دالم

اگر ردم کنی بدا به حال زارم

اگر به کربلا رسد خوشا به حالم

دلهای مردم صد پاره کردی

ما را خریدی بیچاره کردی

سالار زینب سالار زینب

دلم شبیه آسمون به زیر دینه

دلم شبیه شب بین الحرمینه

نمونده تا عرش خدا پرده ای باقی

مُهر نماز من ز تربت حسینه

بیت خدا را غمخانه کردی

پیمانه دادی دیوانه کردی

سالار زینب سالار زینب

پیرم اگر بشم با عشق تو جونم

من از اهالی عزای آسمونم

هر کسی آرزو داره تو بین مردم

آرزومه تو کربلا روضه بخونم

شادی اگر کم غم بی دریغه

گیسوت چو خنجر ابروت چه تیغه

سالار زینب سالار زینب

بی تو چشمامون دریا نیست

بی تو راه هست چاه پیدا نیست

بی تو در رحمت باز نیست

بی تو عاشق بودن زیبا نیست

بی تو میدونم نابودم

بی تو من دور از معبودم

بی تو گم میشه مقصودم

بی تو مشقی بلد نبودم

صحرا مجنون لیلا کرببلا

معراج الاولیا کرببلا

جنت زیبا اما کرببلا

زیباتر از زیبا کرببلا

کرببلا ای جنت اعلا

کرببلا الهم الرزقنا 

بی تو بی دینو آئینم

بی تو تنها و غمگینم

بی تو خیری نمیبینم

بی تو از معصیت سنگینم

بی تو آروم نمیگیرم

بی تو تاریکه تقدیرم

بی تو من بی راهه میرم

بی تو ارباب قسم میمیرم

غوغا غوغا غوغا غوغا کرببلا

آنسویش ناپیدا کرببلا

دریا دریا دریا دریا کرببلا

ای تربتت اعلا کرببلا

کرببلا ای جنت اعلا

کرببلا ای الهم  الرزقنا 

بی تو دل درگیر دنیا

بی تو زود پیر میشم اقا

بی تو خشک خشکم

اما با تو مواجم همچون دریا

بی تو قلبم غرق غمها

بی تو تنها تر از تنها

بی تو بی بالو پر

اما با تو پر میگیرم کربلا

دریا، تشنه، سقا، کرببلا

العطش، واویلا، کرببلا

سوز، آه، غم با کرببلا

غوغای عاشورا کرببلا

کرببلا ای جنت اعلا

کرببلا ای الهم  الرزقنا 

دلها خون جگر هر گلی زخمی و پر پر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

آتش شعله ور در حرم کودکان مضطر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

غرق خاک و خون پاره ی جان پیغمبر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

تو رفتی سفر خواهرت بی تو ماند آخر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

وای از ساربان در سرش فکر انگشتر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

دشمن آمده در پی غارت معجر

 ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

در خون غوطه ور پیکرت بی قرار حیدر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

غوغا قتلگاه سوز و آه نیزه و خنجر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

خنجر میکشید قاتلت بر سر و حنجر

ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

چیکار کنم آقا با این پریشونی

دلم برات تنگه دردمو میدونی

آبرو به من داد شال ماتم تو

عمریه که هستم زیر پرچم تو

بازم برا اینکه گریه کنم هر شب

دوباره می گیرم اجازه از زینب

با نگاه زینب میزنم پر و بال

کاشکی این شهادت قسمتم شه امسال

آبرو به من داد شال ماتم تو

عمریه که هستم زیر پرچم تو

کجا برم بی تو بهشت من اینجاس

گره زدم دل رو به بیرق عباس

وقتی می ره بالا دستای میون دار

میکنه قیامت ذکر یا علمدار

هنوزم یه عاشقی هست، حرم شما نرفته  

دیگه روش نمیشه جایی، بگه کربلا نرفته

قبولم کن به پابوسی بزار حرمتو ببینم

بزار برا یه بارم شده بیام پایین پات بشینم

چشم دل من به گنبد طلاته

دست رقیه رو سر زائراته

حسین وااااای

باز تو کوچه دم گرفته نفسای خیس بارون

گرد عشق و تو نگاهت داره مینویسه بارون

نرفتم کربلا اما بزرگ شده ی روضه هاتم

تو اوج روضه ها محو زیارت دارالشفاتم

وقتی میبینم علم و پرچمت رو

حس میکنم باز بوی محرمت رو

هنوزم یه عاشقی هست حرم شما نرفته

دیگه روش نمیشه جایی بگه کربلا نرفته

زیر آسمون کسی نیست خونه زاد تو نباشه

با همه دنیا غریبه هر کی یاد تو نباشه

دارم با گریه میخونم قسم به غم غربت تو

میگه زهرا قبول باشه به سینه زن هیئت تو

لحظه به لحظه دلم با اِذن آقا

داره میخونه یا ساقی العطاشا

ارباب دلی تا حرم عازم ندارم

نوای حاج اکبر ناظم ندارم

یه وقت نگی دیگه تو رو لازم ندارم

میمیرم، میمیرم، میمیرم

ارباب میدونم بدها رو مشتری نیست

طنین روضه ام مثل حاج کوثری نیست

یه وقت نگی این که رسم نوکری نیست

میمیرم، میمیرم، میمیرم

زار و دلگیرم، از دنیا بی روضه ها سیرم

سینه زنی رزق و تقدیرم

 عشق من بی تو میمیرم

هوامو داشته باش بخاطرِ مادرت

جوونیم و بیمه کن با دستای اکبرت

یادش بخیر مادرهامون

سقا میکردن ما رو تو دسته هامون

حالو هوای حرم داشت کوچه هامون

ثارالله، ثارالله، ثارالله

یادش بخیر پرچم و طبل و کتلها

شور دل پهلوون زیر علم ها

زنجیر و سنج و نوای نوحه خون ها

ثارالله، ثارالله، ثارالله

روز تاسوعا، شام غریبون یا عاشورا

کربلامو امضا کن آقا به خاطر اشکهای زهرا

شب و روزم میگذره با آرزوی حرم

یه عمره دست تو شد سایه ی روی سرم

هوامو داشته باش بخاطرِ مادرت

جوونیم و بیمه کن با دستای اکبرت